Në këtë vëllim përfshihet një përzgjedhje prej 14 tregimesh të shkurtra të Anton Çehovit, përfaqësues i shquar i shkollës realiste ruse të shekullit të 19, që konsiderohet një ndër tregimtarët më të mëdhenj të të gjitha kohëve. Brenda një bote që po vdes Çehovi sheh shpresë, brenda një bote ku mbizotërojnë egoizmi dhe mizoria shkrimtari krijon botën e tij. Dhe këtë e bën natyrshëm, pa zhurmë, shpesh duke u dhënë vlerë detajeve e duke anashkaluar, në dukje, thelbin e dukurive. Në tregimet e Çehovit thuajse nuk ka "intriga", por kjo nuk i pengon ato të jenë sa tërheqëse aq edhe befasuese. Personazhet e tij janë njerëz të zakonshëm, edhe historitë e tyre janë po aq të zakonshme. Kujtojmë tregimin "Zonja me kone", një histori dashurie ku autori u jep shumë rëndësi detajeve. Ndoshta për këtë arsye shkrimtari tjetër i njohur rus, Maksim Gorki, duke folur për tregimet e Çehovit, i quan ato "flakone elegante parfumesh, që kanë të gjitha aromat e jetës dhe një nuhatës i hollë gjithmonë do të ndiejë kundërmimin e tyre të vërtetë, të lehtë, të mprehtë, jetëdhënës."
Në këtë përmbledhje përfshihen: