Tema e jetës familjare shpërfaqet ngacmuese që në aforizmën hyrëse të librit. Një roman i shkruar me mjeshtëri të pakrahasueshme, ku i gjen të gjitha, edhe jetën edhe vdekjen, edhe dashurinë edhe tradhtinë, edhe kontradiktat mes individit dhe shoqërisë, edhe frymën patriarkale rurale edhe jetën aristokrate në realitetin rus të kohës.

Veçanërisht personazhi i Anës, kësaj gruaje të martuar, pjesë e aristokracisë, që shkatërrohet nga dashuria e vet, është bërë i pavdekshëm.

Qëllimi i Tolstoit për ta bërë atë fatkeqe, por jo fajtore për dashurinë e saj, i shërben pikërisht idesë së kësaj vepre madhore që mbetet një nga krijimet më të mira e më të thella të të gjitha kohëve, vendosur shpesh në krye të dhjetëra klasifikimeve.