Pas disa romaneve, sidomos “Dhe yjet dridhen nga dashuria” dhe novelës psiko-lirike “Mëkati i bukur i tradhtisë”, vjen romani tjetër “Trupi im më përket mua”. Është një ngasje e ardhur te shkrimtari prej realitetit të shoqërisë së tranzicionit. Një shoqërie që mbetet në ngërçin e rëndë të bjerrjes së vlerave dhe referencave morale, për shkak se po qeveriset në mërzinë dhe përditshmërinë e vet prej një skote njerëzish të kamur dhe të kriminalizuar në shpirt. Është pikërisht kjo ngasje dhe natyrisht përjetim i thellë i autorit që në romanin në fjalë, personazhin kryesor Edlirën e shpërfaq si një karakter rezistent dhe si mishërim të përvujtnisë që ofron realiteti i qeverisjes prej vulgut dhe kamjes së lumpenikëve.

Është një gdhendje e pastër e gjendjes dhe realitetit që gjenerohet për individin e shoqërisë që rron nën regjimin e të paditurve të kamur. 

Forca e karaktereve të personazheve, por sidomos kontrasti mes tyre, janë provë e plotë për aftësinë dhe sidomos vlerën e romanit  “Trupi im më përket mua”.

Shkrimtari  reflekton qartazi ndërgjegjen solomoniane të vetvetes. Çmon përhershmërisht jetën dhe vlerat e saj, kohën, por më së shumti, produktin e provave që rezultojnë për njeriun nga kjo jetë.